Yasin - 36:52
"Vay halimize" derler, "Yattığımız yerden bizi kim kaldırdı? Bu, Rahman'ın söz verdiği şeydi. Demek elçiler doğru söylemişti."
51, 52 ile ilişkili:
Enam/6:31
Kaybedenler, Allah ile karşılaşmayı yalanlayanlardır. O an (dünyanın sonu) kendilerini ansızın yakalayınca, günah yüklerini sırtlarında taşıyarak, "Oradaki hayatımızı boşa harcamamızdan ötürü vay halimize," diyecekler. Yüklendikleri şey ne de kötü!
Yasin/36:51
Boruya üflenince, onlar mezarlarından kalkıp Rab'lerine koşacaklar.
Yasin/36:52
"Vay halimize" derler, "Yattığımız yerden bizi kim kaldırdı? Bu, Rahman'ın söz verdiği şeydi. Demek elçiler doğru söylemişti."
Saffat/37:16
"Ölüp, toprak ve kemik olduktan sonra mı, biz mi diriltilecekmişiz?"
Saffat/37:17
"Hatta bizden önceki atalarımız da mı?"
Saffat/37:18
De ki, "Evet, hem de horlanarak."
Saffat/37:19
O, bir tek dokunmadır. O zaman (kalkıp) bakınırlar.
Saffat/37:20
"Vay halimize!" derler, "Bu Yargı Günüdür."
Saffat/37:21
Bu, sizin yalanlamış olduğunuz karar günüdür.
Mümin/40:39
"Ey halkım, bu dünya hayatı geçici bir geçinmedir. Ahiret yurdu ise ebedi bir duraktır."
Mümin/40:44
"Size bu söylediklerimi ileride hatırlayacaksınız. Ben işimi Allah'a bırakıyorum. Allah kullarını Görendir."