Bakara - 2:156
Ki onlara bir musibet geldiğinde, "Biz Allah'a aidiz ve O'na dönücüyüz," derler.
Sonunda Rabbimize döneceğiz bilinci:
Şuara/26:49
Dedi ki, "Ben size izin vermeden mi ona inandınız? O, size büyücülüğü öğreten ustanız olmalı. Şimdi göreceksiniz: Ellerinizi, ayaklarınızı çaprazlama keseceğim ve hepinizi asacağım."
Şuara/26:50
"Umurumuzda değil," dediler, "Biz zaten Rabbimize döneceğiz."
Bakara/2:155
Sizi korkuyla, açlıkla, para, can, ve ürün kaybıyla sınayacağız. Müjde ver sabredenlere.
Bakara/2:156
Ki onlara bir musibet geldiğinde, "Biz Allah'a aidiz ve O'na dönücüyüz," derler.
Araf/7:117
Biz de Musa'ya "Asanı at," diye vahyettik. Nitekim o, onların uydurduklarını toplayıp yutuverdi.
Araf/7:118
Böylece, gerçek ortaya çıktı ve yaptıkları boşa çıktı.
Araf/7:119
İşte orada yenildiler ve küçük düşürüldüler.
Araf/7:120
Ve sihirbazlar secdeye kapandılar.
Araf/7:121
"Evrenlerin Rabbine inandık," dediler,
Araf/7:122
"Musa'nın ve Harun'un Rabbine..."
Araf/7:123
Firavun: "Ben size izin vermeden mi ona inandınız? Bu bir plandır. şehirde bu planı kurdunuz ki halkını oradan çıkarasınız. Ama yakında bileceksiniz!," dedi,
Araf/7:124
"Ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim ve sonra topunuzu asacağım!"
Araf/7:125
Dediler ki: "Biz zaten Rabbimize döneceğiz."
Araf/7:126
"Rabbimizin işaretleri bize geldiğinde ona inandık diye bizden öç alıyorsun. Rabbimiz, bize dayanma gücü ver ve canımızı müslümanlar olarak al."
İnsan/76:8
Yoksula, öksüze ve tutsağa sevdikleri yiyecekleri yedirirler.
İnsan/76:9
"Biz sizi Allah rızası için yediriyoruz. Sizden ne bir karşılık, ne de bir teşekkür beklemiyoruz."
İnsan/76:10
"Biz, suratsız ve belalı bir günden ötürü Rabbimizden çekiniriz."
Müminun/23:60
Rab'lerine döneceklerinin bilincinde olarak verenler,
Zümer/39:9
Geceleyin secde ederek ve ayakta durarak düşünceye dalan, ahiretin bilincinde olan ve Rabbinin rahmetini uman birine ne dersiniz? De ki, "Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" Ancak akıl sahipleri öğüt alır
Mümtehine/60:4
Sizin için İbrahim ve onunla beraber olanlarda güzel bir örnek vardır. Onunla beraber olanlar, halklarına, "Biz, sizden ve sizin Allah'ın dışında kulluk/hizmet ettiklerinizden uzağız. Sizi tanımıyoruz. YALNIZ Allah'a inanıncaya kadar bizimle sizin aranızda ebedi olarak düşmanlık ve nefret belirmiştir. Ne var ki, İbrahim'in babasına "Senin bağışlanman için dua edeceğim, fakat Allah'tan gelecek hiçbir şeye karşı seni koruyamam." biçimindeki sözü (bir hata olarak) bunun dışındaydı. "Rabbimiz, sana güvendik, sana yöneldik ve sonunda sana döneceğiz."